Talen op Curaçao
Curaçao is een klein Caribisch eiland gelegen tussen Venezuela en Aruba. Het eiland heeft iets meer dan 150.000 inwoners en is daarmee een van de kleinste landen ter wereld. Met zo'n kleine bevolking is er niet veel diversiteit onder de eilandbewoners. Aan taalverscheidenheid is er echter geen gebrek. Er zijn drie officiële talen op het eiland: Nederlands, Papiamentu, en Engels. Hoewel Nederlands de hoofdtaal is, wordt Papiamento op het hele eiland veel gebruikt. In feite is het Papiamento de op één na meest gesproken taal op het eiland.
Historici geloven dat het Papiamento is afgeleid van het Portugese "papear" (spreken of omgekeerd), ontstaan in de 17e eeuw als een communicatiemiddel tussen slaven, die afkomstig waren uit verschillende Afrikaanse gebieden, en hun Portugese meesters.
In tegenstelling tot andere creolen wordt het Papiamento op alle niveaus van de samenleving gesproken en is het een belangrijk kenmerk van de eilandcultuur geworden.
Curaçaoënaars zijn, van nature en uit noodzaak, meesters in taal. Zij spreken drie talen: Papiamentu, Nederlands, en Engels. En ze doen het goed. Met evenveel aplomb. De officiële taal is Nederlands, hoewel Papiamentu veel vaker wordt gebruikt. Spaans wordt ook gesproken door veel Curaçaoënaars, en Engels wordt algemeen begrepen.
Officiële talen van Curaçao
Curaçao werd onafhankelijk van Nederland in oktober 2010. Voordat het onafhankelijk werd, maakte het sinds 1815 deel uit van het Koninkrijk der Nederlanden. In 1830 schafte de Nederlandse regering de slavernij op de Caribische eilanden af. Slaven werden vrijgelaten en kregen landpacht. Sommige slaven maakten echter van de gelegenheid gebruik om te ontsnappen en vluchtten naar naburige eilanden zoals Aruba en Bonaire. Deze drie eilanden vormden wat bekend werd als Nederlands West-Indië.
De Nederlanders kwamen rond 1630 op het eiland aan en brachten hun cultuur en taal met zich mee. Zij vestigden zich vooral in de zuidelijke helft van het eiland, waar het grootste deel van de huidige bevolking woont. Een kleine groep kolonisten trok naar het noorden, naar het binnenland. Veel van de oorspronkelijke bewoners bleven daar echter wonen vanwege de vruchtbare grond.
In de 19e en het begin van de 20e eeuw begonnen de Nederlanders plantages in het gebied te vestigen. Veel van de plantage-eigenaren haalden arbeiders uit Afrika om op de plantages te werken. De Nederlanders introduceerden de suikerrietteelt in de regio, en de economie bloeide op. In die tijd werd de Nederlandse taal veel gebruikt in bestuurskamers.
Later in de 19e en het begin van de 20e eeuw verspreidde het gebruik van het Nederlands zich over het hele eiland. Er werden pogingen ondernomen om de taal als onderwijsmiddel op scholen in te voeren. In 1928 werd de Nederlandse Taalunie opgericht. Deze bond had tot doel het gebruik van de Nederlandse taal te bevorderen en haar te beschermen tegen invloeden van buitenaf. Als gevolg daarvan won de Nederlandse taal aan populariteit onder de bevolking.
Nederlandse Taal
Kolonialisme en de taalkundige gevolgen
Nederlandse kolonisten koloniseerden Aruba, Bonaire en Curaçao in 1634. Zij brachten hun koloniale mentaliteit met zich mee, wat betekende dat het merendeel van de bedrijven door Nederlanders werd gerund. Dit omvatte ook de administratie van de West-Indische Compagnie (de organisatie die verantwoordelijk was voor het bestuur van de koloniën), wat betekende dat de meeste bedrijven in het Engels waren. De lokale talen bleven echter dominant. Op Curaçao werd op straat Spaans gesproken; op Aruba werd Papiamento gebruikt. Op Bonaire was er geen inheemse taal.
In 1634 richtten de Nederlanders de West-Indische Compagnie op (die later bekend werd als VOC). De compagnie had zeggenschap over de drie eilanden, en was daarom grotendeels in het Nederlands. Tegelijkertijd kenden veel mensen geen Nederlands, en hoewel de meeste bedrijven in het Nederlands waren, konden maar weinig mensen begrijpen wat er gezegd werd.
Papiamentu (Papiamento)
Een veelzijdige creoolse taal, is gebaseerd op Portugees, Spaans, Nederlands en verschillende Afrikaanse dialecten, en wordt vooral gebruikt op de ABC-eilanden, ook bekend als Caribisch Nederland. Het wordt het meest gesproken rond de hoofdstad Willemstad, en bestaat al sinds de 16e eeuw. In feite was het bedoeld als een levende taal, niet als een geschreven taal, dus er zijn veel variaties in de spelling. Aruba spelt de naam bijvoorbeeld Papiamento, terwijl Curaçao het papiamentu noemt.
Wil je Papiaments leren?
Engels
Het Engels is een veelgebruikte taal in het Caribisch gebied, met name op de Nederlandse Antillen, waar het bekend staat als "Engels". Vandaag de dag is Engels de meest gesproken taal in de regio, hoewel veel mensen vloeiend beide talen spreken. Volgens de volkstelling van 2010 spreekt 62,4% van de bevolking Engels, terwijl 21,1% Nederlands spreekt. Toch zijn er nog veel mensen die maar één taal kennen, Engels of Nederlands.
Engels is niet alleen de hoofdtaal in de Nederlandse Antillen, maar wordt ook veel gebruikt in de buurlanden Aruba, Bonaire, Saba, Sint Maarten en Sint Maarten.
Als gevolg van de wereldeconomie wordt Engels steeds belangrijker in de internationale handel, vooral in de olie-industrie. In de afgelopen decennia is het aantal bedrijven dat in de regio actief is aanzienlijk gegroeid, en veel van hen hebben dochterondernemingen in Engeland en de Verenigde Staten opgericht.
Onderwijs
Het curriculum van de openbare school op Curacao is vergelijkbaar met dat van Nederland. Het bestaat uit drie jaar basisonderwijs (leeftijd 6-12), twee jaar voortgezet onderwijs (leeftijd 12-18), en vier jaar college/universiteit.
Het eiland Curacao biedt daarnaast mogelijkheden voor hoger onderwijs via een offshore medische hogeschool, talencursussen, een academie voor schone kunsten, een politieacademie, een lerarenopleiding en verpleegopleidingen. Als gevolg hiervan beschikt Curaçao over een hoog opgeleide beroepsbevolking.